Dag 18 candidasa

Hallo allemaal,

Gisteravond in een kleine warung gaan eten buiten het hotel. Was allemaal weer heerlijk. Vanochtend 7 uur opgestaan, want we wilden vroeg naar de Pura Lempuyang. Uiteindelijk waren we nog pas rond 9 uur weg. Ontbijten kon pas vanaf half 8, dan tref je weer Nederlanders en sta je weer te kletsen en toen we onze spullen wilden pakken waren ze de kamer net aan het schoon maken, dus nog maar even wachten. De tempel is 20 km hier vandaan dus dat valt wel mee. De tempel wordt ook wel the gate to heaven genoemd voor ons was het the gate to hell vandaag. De off line kaart gaf een andere route dan de bordjes op de weg. Dan toch maar de bordjes gevolgd. De route naar de tempel liep via een hele steile, bochtige weg omhoog 30% steigings percentage. Sommige stukken heb ik moeten lopen. De scooter trok dit traject niet met zijn tweeën. Boven aangekomen moesten we een sarong huren voor 2,50. Vrouwtje kon niet wisselen. Dus ze stopte onze roepies in haar zak en zei dat als we terugkwamen we dan het wisselgeld wel kregen. Tevens stuurde ze ons de trap omhoog. Dit vonden we al vreemd, want er gaan hordes toeristen naar deze tempel en ik kan me niet voorstellen dat iedereen via die trap naar boven moet. Maar er lag nogal wat afval langs de kant, dus wij toch maar lopen. Na heeeeel veel trappen omhoog komen we bij een tempel, maar niet de goede natuurlijk. Nog maar wat trappen omhoog. Uiteindelijk zijn we boven en blijkt het niet de goede tempel te zijn. Wij weer een stuk naar beneden en daar aan iemand gevraagd die Engels spreekt. We moeten weer een heel stuk naar beneden. Weer gevraagd nee nog verder naar beneden. We zijn ondertussen al weer veel verder beneden dan de hoogte die we gestart zijn. We komen 2 Poolse jongens tegen en zij geven ons moed nog 10 minuten lopen. Die 10 minuten blijken veel langer te duren, maar we hebben de tempel bereikt. Bij het idee dat we die hele weg weer terug moeten bergop zakt me de moed weer in de schoenen. Het schijnen 1700 treden te zijn. We krijgen een nummer bij de tempel voor de foto. Het is nr 240 en wij hebben 359. Nog heel wat foto's te gaan dus. Te bedenken dat er gemiddeld 12 foto's per stel gemaakt worden is dat lang wachten dus. Na 3 uur zwoegen en zweten en 2,5 uur wachten voor de fotosessie mogen we weer terug hellup. We zijn net onderweg, komt er een scooter langs of we vervoer willen. Dat klinkt leuk ja. We vragen de prijs en voor 12 euro wil hij ons wel vervoeren. Ik had er wel 50 euro voor over maar dat moet je niet laten blijken dus. Uiteindelijk wilde hij ons voor 6 euro brengen. Wij allebei achterop  bij 2 scootertaxi's zonder helm natuurlijk. Op een kaartje aangegeven waar we naar toe moeten en dan maar hopen dat we op de plek uitkomen waar de scooter staat. Na een toer van een half uur gelukkig op de goede plek weer aangekomen. Wat was ik blij dat ik onze scooter zag staan. De weg die die twee jongens reden kwam ons helemaal niet bekend voor. Bij de scooter aangekomen wilden ze natuurlijk meer geld. 6 euro pp nee heren dat was niet afgesproken. Ze kunnen ons toch niks meer maken. Wij zijn terug bij de scooter en meer geld krijgen ze niet. We willen onze sarongs inleveren en ons wisselgeld terug maar alles was al met de noorderzon vertrokken. Helaas 6 euro betaald voor 2 sarongs. Dan nemen we ze ook maar mee naar huis. Nu die steile berg weer naar beneden. Ondertussen lopen de remmen van de scooter warm aan waardoor we geen remmen meer hebben. Weer een stuk lopen en de remmen laten afkoelen. Gelukkig deed de rem het uiteindelijk weer. Vandaag was ik voor het eerst blij dat we veilig en wel weer terug bij het hotel waren. En dat voor wat foto's bij een tempel. Go to the hell. Vanavond zullen we goed slapen denk ik. En morgen vast heel veel spierpijn  van al die trappen. Groetjes xx